Erik is één van de zeven huisartsen die samen de maatschap van huisartsenpraktijk Prelude vormen. Met 25 werknemers is Prelude een bovengemiddelde praktijk. Tel je de overige krachten zoals huisartsen in opleiding en stagiairs hierbij op, dan kom je op 36 mensen die intensief samenwerken. Een goed personeelsbeleid is essentieel. “Twee huisartsen hebben het personeelsmanagement in hun takenpakket. Zij voeren functioneringsgesprekken, waarbij de persoonlijke ontwikkeling van werknemers ook aan de orde komt. Het operationele personeelsbeleid wordt uitgevoerd door twee leidinggevende assistentes. Bij ziekmeldingen en het regelen van vervangingsdiensten zijn zij het eerste aanspreekpunt.” Scholing vindt Erik heel belangrijk. Hij wijst op nieuwe ICT-systemen en nieuwe technologieën voor patiëntcontact. “Deze maken het werk efficiënter en aangenamer. Je moet er alleen wel mee leren omgaan.”

Praktische oplossingen
​​​​​​​Uit onderzoek blijkt dat één op de drie werknemers in de zorg ook mantelzorger is. Dat is bijna twee keer zo hoog als in andere sectoren. “Misschien komt het omdat er in de zorg meer vrouwen werken”, reageert Erik. “Ook Prelude zit fors boven het gemiddelde. Verschillende assistentes zijn mantelzorger. Ze werken parttime en organiseren de mantelzorg rondom hun werktijden. Als er een keer met een dienst moet worden geschoven, lossen we dat praktisch op. We zijn vrij flexibel, omdat we veel parttimers in dienst hebben. We hebben een assistente gehad met een ziek kindje dat vaak naar het ziekenhuis moest. Dat is toen via ouderschapsverlof geregeld.”

Agressieprotocol helpt
Huisartsen en praktijkmedewerkers hebben een emotioneel vak. Ze komen in aanraking met assertieve en zelfs agressieve patiënten en hun familieleden, of maken medische gebeurtenissen mee die artsen en assistentes persoonlijk raken. Ook dat kan de werk-privé balans verstoren. “Wij hebben helaas ook te maken met agressie”, beaamt Erik. “Meestal verbale agressie via de telefoon of aan de balie. Op aandringen van de assistentes hebben we twee jaar geleden een agressieprotocol ingevoerd. Ook hebben we op de praktijk een vertrouwenspersoon. Dat is de psycholoog waar Prelude mee samenwerkt. Met hem kunnen werknemers in gesprek. Medisch indrukwekkende casussen bespreken we in de groep. Hiermee leren omgaan is een kwestie van ervaring.”

Erik Pleij, huisartsenpraktijk Prelude

Onderlinge spanningen oplossen
Waar mensen intensief samenwerken, kunnen onderling spanningen optreden. Daarin verschilt een huisartsenpraktijk niet van andere professionele organisaties. Bij een conflict, of als er iets gebeurt wat niet door de beugel kan, kunnen werknemers een beroep doen op de vertrouwenspersoon. “In de tien jaar dat Prelude bestaat, is dit gelukkig nog nooit voorgekomen”, aldus Erik. “Daarnaast geldt het LHV-protocol disfunctionerende huisartsen. Onze werknemers kunnen ook een ‘VIM-melding’ doen. Dat staat voor Veilige Incident Meldingen. Praktijken die aangesloten zijn bij de Nederlandse Praktijk Organisatie, bieden deze mogelijkheid. Onze praktijk wordt elk jaar door de Nederlandse Praktijk Accreditatie beoordeeld. De kwaliteit van het personeelsbeleid is hier een belangrijk onderdeel van.”

Praktijkverkleining vermindert consultdruk
Huisartsen werken per week gemiddeld zes uur over. Dat is twee keer zoveel als het Nederlands gemiddelde. Erik weet dit wel te verklaren: “De consultdruk is gestegen, hierdoor is er meer overleg nodig. En na een volle patiëntendag doe je ook nog eens alle administratieve taken. ICT kan deze druk verlichten, maar die systemen moet je wel aanleren en onderhouden.” Een oplossing voor de toegenomen druk is volgens Erik praktijkverkleining. “Ideaal is 1.500 tot 2.000 patiënten per arts. Dat klinkt alleen makkelijker dan het is. Financieel moet het haalbaar zijn, maar je moet ook geschikte praktijkruimte kunnen vinden. Het Nederlandse gemiddelde is 2.250 patiënten, bij Prelude zitten we op ongeveer 2.400 patiënten per huisarts. Tot slot hangt de consultdruk ook af van de praktijklocatie en de patiëntenpopulatie. In sociale achterstandswijken of in wijken waar meer ouderen wonen, wordt nu eenmaal vaker een beroep gedaan op de huisartsenpraktijk.”